Zira bunu ben demedim:)Tamam başlığı öyle atmış olabilirim ama bunu köşeye dikkat çekme babında hafif bir kompleks olarak algılayın ki ben de fırsat bu fırsat en başında zırhımı giyeyim.Laf yiyecek takatim yok baştan diyeyim.
- Bir aşk romanı var.
- Ne güzel....
- Okur musun?
- Okurum.
- Aşk kitabı ama.
- Okuruz dedik ya.
- Yalnız kapağı pespembe.Caymak yok..
- Olsun.Okurum yine de.Okurken katlarım o zaman :)
- :( ... Çok ayıp.Gizli kapaklı okumak yok bak.Kitabı okurken saklanmak da yok.Küserim.
- Niye ki?
- Bak şimdi. Elif Şafak, Aşk diye bir kitap yazdı mı?Yazdı.Satıyor mu?Çok satıyor.Ama bir derdi varmış kadının.Kitabın kapağı pembe diye okumaya çekiniyormuş erkekler.Okurlarsa da evde okuyorlarmış.Öyle vapurda,otobüsde erkek kısmını zorluyormuş kapak rengi..
Onlar da sırf erkekler de okusun diye kitabın külrengi versiyonunu basmışlar.
İş bu kadar ciddi yani.Okurum diyorsun ama eline bile almazsın sen de...Bilirim.
- Hadi canım.....
Bu konuşmayı yaptığımızda dalgalar ayaklarıma değdi değecek keyifliyim, Elif Şafak'ın yazısını okuyorum.Daha da keyifliyim.
Ne hoş ama diyorum içimden! Pembe , korkunç renk olmuş da haberimiz yok..
Kırk yıl düşünsem aklıma gelmezdi.
Halbuki,Levent'in toz pembe tşörtü var.(Kardeşim olur kendileri)
Giyip de duruyor.Eeeeee!
Koca koca adamlar , sarmısak görünce tozutan vampirler gibi.
Kaçacak delik arıyorsa çok gülerim.Pembeden korkulur mu ayol?
Ne varki?Alt tarafı pembe.
Hani pembe dediğim hükümet gibi kadın sınıfına falan girse tamam,korkunuz da masumaneyle derdiniz ne?Ay yoksa cart pembe deriz diye mi?
Sıklemen desek alır mıydınız?Iııığğğ mı?
Kadın olmak ne müthiş bir şeymiş yarabbimmmm!
Ohhhh beee! deme de dur şimdi.
İlk kez bu kadar özgür hissettim kendimi.
Bir rengim bile yok.Rengarengim.
Kadın dediğin,
külrengini alır,pembeye de bayılır.Siyaha ölür biter, moru pek bir asil bulur.
Biz hiç diyor muyuz mavi erkek rengi diye.
Saks mavi ölünesi,bayılası.Hem Parliement Mavi bile varken,pespembe niye kadınsı gelsin?
Yok böyle birşey beyler .Müsterih olunuz.
Halbuki ,çok eskilerde erkek çocukları pembe , kız çocuklar mavi giydirilirmiş haberimiz yok.
Ve pembe gücün rengiymiş,çıtkırıldığımlığın değil.Sonra ne vakit ki feminist bir grup, pembe rengi isim almış kendine olan olmuş.
Erkek kısmına uymamış bu renk.
Öyle sanmışlar.
Valla hiç öyle sanmayın.
Hiç de kasım kasım kasmayın.
Kitap,kitapdır.
Renk de renk.
Pembe,al,mor ne farkeder.Önemli olan iç güzelliği değil mi?Siz öyle dersiniz.
Ama yoook!
Ben bu işi erkek milletinin çapkınlığı olarak görüyorum.
Kendine yasak bir kadını merdiven boşluğunda gizli gizli öpmek gibisi var mıdır?Aşk-ı Memnu havalarında.
İşte bu.Bu....Kitap da aynen öyle.
Gizli gizli.Azıcık,azıcık.Flörtöz.
Kitaba dokun bırak,dokun bırak.İçini görmek için öl geber,dışı elini yaksın.
Elif Hanım'ın yerinde olsam onların Aşk'la münasebetlerini asla meşrulaştırmazdım.
Bırakın yansın elleri.
Bırakın aşkı böyle bilsinler.
Gizli gizli....Yana yakıla.
Ama ne de güzel.
21 Nisan 2010 Çarşamba
Kaydol:
Kayıt Yorumları (Atom)
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder