Bir Fotoğraf Üzerine Muhasebe

Üzerinde sarı-kahve arası bir hırkası var.
İçinde beyaz bir gömlek,saçlarını toplamış belli ki ardında at kuyruğu yapmış.Boynunda bir yazma ama yüzüme bakmıyor:(Güzel de bir kız...
Tesadüfen gördüm bu resmi.
Üzerinde sarı-kahve hırkası var dediysem hemen kanmayın bana canım hırkası foşur foşur ak köpükler de yıkanmış da yeni ipten alınmış üzerine giydirilmiş cinsten değil.Kollarında kan var biraz.Hırkanın sol yanı kara is.Yakınında bir şeyler patlamış,yanmış sanki....
Saçlarını arkada toplamış toplamasına ama belli ki başı az önce kapalıydı koyu mavi yazmasıyla şimdi yazma boynuna düşmüş saçları da yüzüne.Belli ki bir arbede olmuş.Saçları dağılmış.Annesi toplamamış mıydı az önce saçlarını?
Beyaz gömleği var evet doğru dedim.Annesi sanki gezmeye giderken giydirdiği gizleneceliğini geçirivermiş üzerine.Sakız gibi beyaz!değil elbet.Yakasında göğsünde pembe lekeler var şimdi.
Yüzü güzelce bir kız çocuğu.7-8 yaşlarında var gibi.Alnı,yanağı yara,kan içinde.Ve yüzünde daha onlarca minik minik yara:(O yüzden mi yüzüme bakmıyor ne....)
Çocuk elleri var onun.Çocuk gibi işte.Çocuk ya...
Ama her iki elini kenetleyememiş,yüzünde ki kızgınlık,kırgınlık,öfke ,korku,'manasız bir hayat işte bu'der gibi sadece her iki elinin işaret parmaklarını birbirine değdirmiş.Sanki yaşadığını bir tek o hareketi tescilliyor.
Savaş çocuğu bu fotoğrafın adı.Gerçekten bu çocuk bu tür bir şeyi yaşadı mı yoksa bir fotoğraf sanatçısı savaşın acı yüzünü yansıtmak için bu yolu mu seçti bilemem ama ben insanın insana zulmünü sevmiyorum.Bunu görmeyi de sevmiyorum.İzlemek istemedikçe bu görüntüler gözümüze gözümüze sokuluyor postalarda.Bir şekilde görüyorsunuz.Acıya gözüm kapalı falan da değil.Asla!
Asla ruhum duymaz değil başına çuval geçirilmiş terlikli,beyaz fistanlı adamın,yine de o haliyle oğlunu koruyup kollamasının tel örgüler ardından çekilmiş resmine.
Emanet aldığı çocuğu öldüresiye döven insana hem de ekmeğini o masum sayesinde kazanırken....Asla bağışlayıcı değilim onları.
Örnekler bitmez...Dünya döndükçe de bitmez...
Güçlüler ve zayıflar var hep.İyiler ve kötüler.Ezenler ve ezilenler...
Hiç bir çocuk böyle yaşamayı hak etmiyor.Hiçbir büyük hatta.İnsan,insana has yaşamalı.Öyle efelikle,topla tüfekle,köpekle hüküm olmaz...
Koskoca erkekleri elinde bir köpek tasmasıyla yerlerde süründüren genç kadının yaşamını okumuştum o resimlerden epey bir sonra.Asıl elinde tuttuğu tasmaya kendi boynunu sokmuş bir kadın oluvermişti gözümde yazı bitince.Evet fiiliyatta erkekleri süründürmüştü ama ya maneviyatta.Sevgisizlikti derdi.Arızası çok eskilere dayanıyordu,çocukluğuna...
Şimdi savaşın bu çocuğu eğer gerçekten fotoğrafa yansıyacak kadar büyük bir travma geçirdiyse onun yarınlara aksak bir ruhla çıkmayacağı ne malum.
Tüm çocukların tertemiz ortamlarda büyüyeceği bir hayat olsa.Acıyı bilmese çocuk.Hüznü bilmese.Omzuna dağlar kadar yük almasa sonra.Hep gülse....
Çok mu hayalperest oldum?Bilemedim:(