Büyük burunlu biriyim ben.Öyle böyle değil epey hem de.Çıktım mı yola başım hep yukarılarda.
Çok fenayım...
Bastığım yere bakmak hiç âdedim değildir.Bu ne demek oluyor. Yanımdan geçeni gideni fark etmem.İyi de birşeydir büyük burunluluk.Ben severim.Tek derdim önüme bakmadığımdan oynak kaldırım parkelere takılmak.Başka da sıkıntım yok.
Baş önde,mazbut mazbut gitmek acınası birşeydir.
Ben böyle bilir böyle söylerim.
Çok fenayım dedim ya önceden.
Şimdi...
Bir düşünün.
İşiniz var.Evden çıktınız yolboyu gidiyorsunuz.Başınız önde herzamanki gibi.Çok sevmiyorsunuz etrafa bakmayı.Olabilir.Hem insana demezler mi?"Bak!bak nasıl da aranıyor"
Valla derler.
O zaman kendine mukayyet olacaksın ve baş önde hanım hanımcık,aranmayan bir hatun olarak varacağın yere varmaya çalışacaksın.Başarabilirsen...
Zira yollar,benim yurdumda bilumum insan salyasından geçilmiyor.Yani diğer adı tükürük.Diğer adı balgam.Diğer adı sümükümsü şeyler.Hatta şansınız varsa akşamcıların en son ne yediğini de açık büfe olarak görebilirsiniz.Yok ben almayayım.Alana da mâni olmayayım durumları.
Çöpler de cabası ama.Bunun içinde ne var ne yok ortaya dökülmüş çocuk bezleri Top 1'de herzaman.
Almasam demeyi kendine öğrettiğim günden beri benim baş hep havalarda.Burnum dik.Gözler felfecir.
Deliliğe vurdurup birini yakalamayı düşünüyorum iş üstü.Tam şöyle balgam boğaza takılmış o müthiş yankılı öksürüğü yaparken hem de.
Ammavelâkin,başını yerden kaldırmayan hanımlara da var bir tüyom.Şüpheli bir bölgeye mi yaklaştınız.Önünüz alabildiğine açık mı?Kapayın gözlerinizi.1-2 adım sonra da açın.Süpersiniz.Mayına basmadınız.Tehlike 2.mayın olasılığına kadar geçti.
Aynı tüyoyu kendime veremeyeceğim bilesiniz.
Burnum havalarda dedim ya.
18 Ocak 2008 Cuma
Kaydol:
Kayıt Yorumları (Atom)
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder