Fenerbahçeli değilim.
Ahmet'de değil
Küçük oğlum da.
Birtek büyük oğlum Fenerli ama saçının sarısı tamam da,
gözünün mavisine Fener lacisine bağlayacak kadar hem de...
Maç sonrası ziyaretten dönüyoruz.
Penaltıları göremesek de herşey ortada.
Fenerbahçe,Sevilla'yı kendi evinde devirmiş.
O an da tüm araba Fenerliyiz.
Oğlumun uykulu yüzündeki mutluluğu görmek gibisi yok.
Futbol söz konusuysa bir başka bakarım zafere,yenilgiye,sakatlıklara.
Elimde değil.Bu işten ekmek yiyorsanız iş başkalaşıyor birden.
Kaleci Volkan'ı düşündüm hemen..
Aynı maçta hem dibi hem zirveyi görmek,maçtan kopmamak öyle birşey değil.
Kafaca çok iyi hazırlanmışlar demek ki.
Yani çıkmayan candan umut kesmeyeceksin..Asılacaksın sonuna kadar!
Virajı alırken bize yaşatılanlar bir destan.
Gracias Fenerbahçe
27 Mart 2008 Perşembe
Kaydol:
Kayıt Yorumları (Atom)
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder