ŞU İNSANIN ETTİĞİNE BAK....

Tarlasını sürdü,toprağa tohumu serpti vaktini bekledi.Toprak da emeğe karşılık 1 e 2 verdi.
İnsanın sabrını sevdi.
İnsan çok sevindi.Huzur içinde ne yediğini bildi.

Sonra insan düşündü.Bu bana az dedi.Toprağa tohumla beraber başka şeylerde serpmeli.
Serpti.
Toprak azdı kudurdu 1 e 10 verdi.
İnsan çok sevindi.Eskisi gibi huzurla yiyorum dedi.Toprak çok verdi ama şartı vardı.İnsan hırsına yenildi.
Şart şurt görmedi.

Sonra bu böyle sürdü gitti.Gün gün istek arttı topraktan.Toprak kudurdukca insan da kudurdu.
Çokluk öyle güzeldi ki,iflah olamadı.Çok para,hep para...

Velhasılı;
vakitsiz çiçekler açtırabildi ağaçlara,
vakitsiz baharları getirdi.Yetmedi göğe erdirdi başını,yetmedi toprağın altına merak sardı.
Ruh kaç gramdırı ölçtü.Dedi ki:21 grammış ruh...Bir dert o gibi....
Karpuzu kare yaptı,bir koyundan bir tane daha.Hiçbirşey insana yetemedi.

Ammavelakin,gün geldi yoruldu insan.Gerildi,bunaldı.
Mutsuzdu.Hem hastaydı da.
Hemen derman aradı.
-Çok akıllı ya-
Tüm suç topraktaydı işte.Sağlıklı değildi verdikleri.
İnsan,yeniden akıl yürüttü.Toprağı belledi,tohumu serpti,vakti geldi çapaladı,vakti geldi dalından kopardı yedi.
Dedi ki,en güzeli böyle...Başa dön.Dönemiyorsan cebindeki çok parayla al bakalım bunları.

Sular içilecek gibi değildi artık.Cebinden çok parasını çıkarttı,bu kez çok para için heba ettiği suyu arıttı.İçebildi.

Telefonu alın dedi.Çok gerek.Almayan geri kalır.Aldık.
Kulağımıza dayadık.Aaaa ne güzel.Ses geliyor...
Daha iyi,daha çok duymak için yetmedi kulağımıza yapıştırdık onu.
Akıllı insan çok geçmeden farketti ki,dalgalar beyin hücrelerine zararlı.
Hani insanla dalga geçer gibi demede dur.
İnsanın insana ettiğini.... sözü böyle bir vakitte çıkıverdi işte....

İnsan nasıl birşeydir şimdi sorarım size?
Aklı yanında fikri de olan bir hayvan mı?Yoksa kendini çok akıllı sanan bir ahmak mı?

Cidden soruyorum ama.Alınmaca darılmaca yok.