"KAYBETTİKLERİM....ŞİMDİ FARKETTİKLERİM..." YAZIMA GÖNDERMEDİR

Ve.

Ben,bugün hiç gitmediğim yerlere gittim.
Apansız.Programsız.Hesapsız.Kalansız.Nihayet...
Yıllar var ki görmediklerimi görüverdim.Şaşkındım.

Çayımı yudumladım boğaza karşı.Telaşsız.
Yürüyüş yapanları izledim.Tasasız.
Hiç tanımadığım insanlara günaydın dedim.
Gülümseyerek onlarda benim günümü onadılar.Sevindim.
Mevki makam bilmeden hatır selâm ettik.O müdürmüş ben çalışan dert değile delil buldum sabah sabah.

Bir okul kantininde saatlerce gazete okudum.Hiç bölünmedim.
Epey bir yürüdüm çok eski bir dosta sürpriz yapmak için.Kolumda okunmuş gazetem.
Hiç bilmediğim bir mekana sırf,mis gibi ekmek kokuyor diye daldım.
Sıcacık ekmek aldım.1 paket de içiboş.Mutlu oldum.
Sürprizimin karşılığını yürekten sarılarak verdi bir vakit sonra.Nakit değil.
Okunmuş gazete eki nasıl çocuk sevindirirmişe tanık oldum,gülümseyerek.

Biliyordum ya gözümle de gördüm.
Mutlak temizlik diye birşey yok.Ev hali her yerde ev hali.Sevindim.
İpleri koyvermeye karar verdim böylece.Az titiz,çok leziz anneliğe adaylığımı ilan ettim kendime.
Çok güzel kırmızı bir ayakkabı beğendim.Gittim siyahını aldım.
Kendime hiç kızmadım niye diye.

Arabanın camından kolumu çıkarıp,rüzgarı dikine böldüm dakikalarca.
Gelen ve dönen istikametinin canımı nasıl yaktığını hissettim.
Yanımdan geçen otobüsde elindeki kağıda birşeyler yazarken halini gördüm.Tuhaf oldum.Aradım hemen.
Son ses Erol Evgin dinledim ardından.

Bir kucak beyaz zambak toplayıp verdiler.
Baştan ayağa zambak koktum.
Bir yaşlıyı kucakladım.İçine çeke çeke öptü beni.

Yaşadığına şükrettim.Sonra yaşadığıma.


DİPNOT:"Kaybettiklerim.Şimdi farkettiklerim "yazımdan sonra beni arayan eşe dosta ithafımdır.....